Osteopatia jest metodą, w której badanie manualne wykorzystywane jest do stawiania diagnozy i leczenia chorych. Osteopatia uznaje i akceptuje zależność pomiędzy ciałem, psychiką i umysłem zarówno w stanie określanym jako zdrowie jak i w stanie chorobowym. Traktuje ona ciało ludzkie jako całość zarówno w aspekcie strukturalnym jak i funkcjonalnym.
Osteopatia w przeciwieństwie do medycyny klasycznej (akademickiej) nie korzysta z leków. Nie jest ona jednak dla medycyny klasycznej konkurencją, a wręcz przeciwnie - stanowi doskonałe uzupełnienie.
Polega na dokładnym badaniu ortopedycznym, neurologicznym i osteopatycznym. Połączenie takiego badania z palpacją pozwalają skutecznie określić miejsca dysfunkcji.
Polega na bardzo subtelnej palpacji oraz zastosowaniu wyspecjalizowanych technik mających na celu neutralizację napięć. Poprzez pracę na kościach czaszki dochodzi do oddziaływania na struktury membranowe znajdujące się w jej wnętrzu a w konsekwencji do przywrócenia równowagi w dalszych strukturach.
Celem osteopatii wisceralnej jest przywrócenie prawidłowego napięcia, elastyczności i ruchomości narządów wewnętrznych. Praca poprzez system narządów wewnętrznych który posiada swoje liczne anatomiczne i funkcjonalne połączenia z innymi strukturami znajdującymi się w ciele człowieka pozwala na skuteczne usuwanie blokad prowadzących, lub podtrzymujących stan patologiczny.
Każda sesja terapeutyczna łączy w sobie pracę strukturalną, narządów wewnętrznych oraz czaszkowo – krzyżową w różnych proporcjach w zależności od potrzeb Pacjenta. Osteopatia traktuje ludzkie ciało jako całość, dążąc do usunięcia przyczyn zaistniałych dolegliwości, współpracując przy tym ze specjalistami innych gałęzi medycznych.